The Man In Black Johnny Cash Tribute Missy Sippy Gent (23-05-2019) reporter & photo credits: Marcel info club: Missy Sippy © Rootsville 2019

 

In de rapte nog een klein optreden meepikken in Gent, alvorens ons zwaar weekend te starten.The Man In Black is te gast in de Missisippy in het kader van de Local Heroes Concerten.

The Man in Black brengt een overzicht van de carrière van de grootste countryzangeer ooit in iets meer dan 20 liedjes, inclusief een zevental duetten Johnny Cash/June Carter. Cash stond jarenlang bovenaan de countrycharts en slaagde er ook in om door te breken naar een groter publiek.’ I walk the Line’, ‘Ring of Fire’, ‘Get Rhythm’: iedereen kent die nummers. Op zijn 70ste, vlak voor zijn dood, scoorde Cash nog een hit met ‘Hur’t,waardoor hij weer een nieuwe generatie wist aan te spreken. Laat mij nu echt een geweldige Cash-fan zijn, dus geenn enkele reden om thuis te blijven.

Het trio is meer dan een Johnny Cash tribute band. Zanger-guitarist Geert Bouckaert heeft een diepe, rauwe stem die ietwat neigt naar de stem van Johnny, maar hij weet er zijn persoonlijke tocuh in te steken. Zangeres Charlotte De Mey neemt dan de vocals van June Carter op zich en ze doet dit met veel warmte en soul, terwijl de derde man , guitarist Anthony Statius, met zijn Telecaster en zijn banjo de echte uptempo countrysound creëert.

Er was veel volk komen opdagen voor deze gig en dit ondanks te warme weer en de overvolle terrasjes . Johnny Cash is nog steeds hot en spreekt verschillende generaties aan. Er was dus een mengeling van oudere en jongere Cash fans. Iets na negenen begon het trio aan hun ding met een korte, maar dan wel héél korte harmonica-intro, waarna de Johnny Cash-express zich op gang trok. Zoals verwacht werd de Wurlitzer aangezet en kregen we een resem hits gepresenteerd, mooi verdeeld in 10 stuks per set.

Het is nu wel zo dat Cash onnabootsbaar is en ondanks het feit dat dat Bouckaert een diepe warme stem heeft , komt hij niet in de buurt van Johnny. Maar ik denk ook niet dat het de bedoeling is. De man wil gewoon zijn passie voor “The man in black” delen met zijn publiek en doet dat ook met verve en veel inzet.

Charlotte De Mey, is een zeer charmante verschijning met een mooie stem die prefect de rol van June Carter op zich neemt tijdens de duetten en de derde eend in de bijt, Anthony Statius , die op een minzame manier zijn skills op de Fender en de banjo, vertoont. Netjes, proper afgewerkt, zoals het moet zijn.‘Ain’t No Grave’, ‘I Walk The Line’, het schitterende ‘Don’t take Your Guns To Town’, ‘Wilwood Flower’, ‘Big River’ en het onvermijdelijke ‘A Boy Named Sue’ waren enkele van de songs die we tijdens het eerste gedeelte te horen kregen. Ik amuseerde me kostelijk en ik was niet alleen.
Even een frisse neus halen, want het was pokkenwarm in de Missy Sippy, slokje Duvel en we konden er weer tegenaan voor set 2.

Die verliep zoals de eerste set met ‘Wanted Man’ om de te beginnen over ‘San Quentin’ (you’re a living hell to me), ‘Busted’, ‘Man In Black’, ‘Rock ’n Roll Ruby’, naar ‘Times A Wastin’ om af te sluiten met het minder gekende ‘Long Legged Guitar Pickin’ Man’. Gezien Cash ook geregeld albums uitbracht met gospel, kon dit uiteraard op het programma niet ontbreken en werd met ‘I’ll Fly Away’, de Missy Sippy omgetoverd tot een Gospel church on Sunday morning. Het publiek, omgedoopt tot het “Missy Sippy Gospel Choir” deed uizonderlijk zijn best en er werd in de handen geklapt en duchtig meegzongen.

Ondertussen was het doek gevallen over dit wel zeer aangenaam optreden en begon de verzoekjes in het rond te vliegen. Het trio willigde dit zonder verpinken in en serveerde ons een fijne versie van ‘Jackson’ gevolgd door ‘Tennessee Flattop Box’. Hierna werd de vraag om ‘Hurt’ ingewilligd, toch één van de meest aangrijpende songs die Cash heeft geschreven en op een zeer fijne manier gebracht , waarna de utieme song volgde en er werd geeïndigd met het schitterende ‘Personal Jezus’.

Zeer aangenaam optreden, veel ambiance en veel inzet van de band. Meer moet dat dus niet zijn. Nu efkes een dagje rust en dan is het tijd voor Duvel Blues, so, CU there boys and girls !!!

Marcel